VAZGEÇEMEZSİN!…

 

Bir çıkış yolu bulunmayan, dertlerden kurtulunamayan hayat…
Kimsenin kimseyi düşünmediği, sadece kendi egolarını tatmin etmek için uğraşan insanların boşa yıkım çabasında olup ve bu yıkımı gerçekleştirdiği hayat…
O kadar anlam yüklüyken, o kadar anlamsızlaşıyor ki;
Ne seviyorum diyebiliyorsun,
Ne de sevilmek istiyorum…
Korkuyorsun yanılmaktan, canının acımasından, acı çekmekten…
Ama tüm yanmalara acılara rağmen kendini alıkoyamıyorsun, zehirli bir hançer gibi olan sevmekten sevilmekten…

Apansız düşüncelere dalıyorsun. düşüncelerin de tek bir kişi geliyor aklına. düşündüğünde içini kemiriyor bütün sorular. canın acısa da canını acıtsa da, yüreğini yaksa da, kimi zaman uçurumun kenarına getirse de ömrünü, bi’ adım da kalsa ölüme, ölümüne. her şeye rağmen O’nun yanında olmasını istersin.
Seni ağlatan da, aldatan da O olsa bile…
Yine her şey güneş kadar sıcak, sevimli, çekici ve vazgeçilmez gelir… Yansan da onsuz olamazsın hep ihtiyacın vardır.

Bir türlü vazgeçemezsin sevgiden, sevdadan, sevdalanılandan… Acı çektiren O ise çektiğin acı bile tatlıdır…

Vazgeçemezsin!…

Her şeyden önce hatta kendinden, kendi canından önce O’nu düşünürsün. Nefesin, kanın O olur. O’ nsuz hayat düşünemezsin.
Düşünmeyi bile düşünmezken insan, aşkın anlamında yok olur gider. Sevdaya doğru, sevdalığa doğru!…

 Nereye savrulduğunu bilmeden, rüzgarın hangi yönden estiğini, gelecek fırtınanın büyüklüğünü bilmeden, kendine korunak sadece sevgiliyi seçer.
 Zaten seven için her yer sevgilidir. Çünkü nereye baksa sevgiliyi görür. Sevgiliyle karşılaşır. Kaybolduğu tünelde bir ışık aramak yerine sevgiliyi arar. Bir an O’nsuz olamaz, olmak istemez. Hep O’nunla olmak ister. Fakat sevgili kördür. Sevgilinin gözü değil yüreği kördür. Anlamaz sevenin ne istediğini, bilmez sevenin onun için neler yapabileceğini habire inat eder,  habire kendini acıtır.

Unutmamalı ki aşk,  iki tarafı keskin kılıç gibidir!
Seveni öldüren kılıç gün gelir, sevgiliyi de öldürür!…

 

♥İnsan sevdiğine köle olurken, sevmediğine efendi bile olamaz….!….

                                  

 

 

                                                                       © DİLARA NUR KARA

2 Yanıt so far »

  1. 1

    Anonim said,

    ACABA KİME YAZILDI BU GÜZEL ANLAMLI YAZI…

  2. 2

    İbrahim said,

    Zevkle Okudum 🙂


Comment RSS · TrackBack URI

Yorum bırakın